benoem na hom 'n straat

 

Eensaam en alleen sit ‘n vrou

Andrew het haar gedwing tot rou

Bloedbeweke getuig winkel vloer

as balke op die grond neer moer

is dit dan nie net wit  moord

maar tog gaan die ANC voort

benoem na hom om ‘n straat

 

jou hande is deurweek in bloed

en tog sê ons dis goed

jou aksies  is net wraak

dit is om van te braak

maar tog gaan julle net voort

vryheidveg is mos nie moord

benoem na hom ‘n straat

 

Hoog op die paal hang jou naam

My kop sak want ek is skaam

En as ons wil ver soen

Oor alles wat julle doen

Gaan julle tog net voort

Dit is mos geensins moord

Benoem na hom ‘n straat

 

Gevang in ‘n politieke toor

Regverdigend as jy moor

‘n straat naam sal ons gee

Maar jou kinders sal dit vee

Jou hande is deurweek in bloed

 rooi soos die more gloed

tog benoem ons na jou ‘n straat

 

Nou die straat met hoer gevul

Met kinders sonder ‘n benul

Is dit dan nou ons land

Aan die suider kant

Ons sê dit is net moord

Maar tog gaan julle voort

Benoem na hom ‘n straat

 

Willie Beetge

luanda moer

Luanda wals

Teen my naakte lyf

met ‘n krag draad wat teen my vryf

my liggaam wat stadig breuk

met brandende vleis se reuk

 weer is dit hy wat vra

om inligting aan hom oor te dra

voor die ligte vlou verdof

my tande klap en wil ont plof

sterre skied deur my kop

as my lyf heen en weer hop

sy swart gesig wat stip na my kyk

terwyl my sinne weg swyk

hy druk dan weer die knop

uriene hardloop nou soos sop

die reuk van vleis wat brand

dryf my oor die sinne rand

my kop slaan teen die  vloer  

my oe is total ontvoer

en as dit donker word

en ek in duie stort

op n vloer van uriene nat 

wat as ek val die lug in spat

en die donker gat my

met ys water nat spat

flikkerend kom lig weer terug

waar ek le hier op my rug

sy staal punt stewel tref my kop

as hy met mening my nou skop

‘n bliksemstraal vlieg deur my kop

 God wanneer gaan dit stop

Stinkend sy asem teen my oor

terwyl die klamp in my sagte vleis in boor

My vingers en tone ruk

as hy die krag knop druk

Ek hoor die bene breuk

soos die lug by my mond uit neuk

En as hy dink ek lieg

breuk hy my linker knieg

Die kopseer in my murg

het my stem skoon ver wurg

Sy stewel tref my weer

op die ken hierdie keer

My ligte is nou uit

my denke is total gestuit

Sy stem word dof

as my liggaam teen die grond neer-plof

Ek het niks meer oor

ek het  total veloor.

maar ek sal lewe

voort sal ek strewe

jou swarte moer

dink ek hier op die vloer

 

Willie beetge 1990

 

 

soos 'n dief in die nag

Soos ‘n dief in die nag

 

Stadig maar seker steel jy my reg

om terug te veg

het jy dan gedink ons slaap

ons sien jou nader sluip

jou knieë is dan deur ge-kruip

om my regte weg te gryp

 

en as die stort jou vigs weg was

is jy in die wêreld in jou eie klas

jou bles wat blink

as jy om my swink

het jy dan gedink ons slaap

 

as jou vingertaal jou weereens vaal

met jou dubbel kop so kaal

en die wêreld lag

antwoord jy hakkelend so sag

het jy dan gedink ons slaap

 

jou hande vuil in bloed

met jou gesig se onskuld gloed

shame jy word so maer

as ons trek om jou ‘n onderhandelings laer

het jy dan gedink ons slaap

 

ons sal lewe ons sal sterwe

tot jou idiaal lê in skerwe

my taal sal jy nie steel

as ons saamstaan is ons te veel

het jy dan gedink ons slaap

 

willie beetge

 

vaarwel my hond

Bullet

Soos ‘n soldaat het jy trots bly staan 

 tot jou liggaam gebroke heen moes gaan                                                  

 Jou bene was veels te oud om jou rond te dra                                         

 tog het jy nog gekom as ek jou vra                                                              

 jou stert het nog teen die bakkie gedrom                                                

met jou rug oud en krom                                                                                 

 en toe die naald jou vel deur boor                                                            

het ek gevoel asof ek jou ver moor                                                                 

  maar dan jou stert wat groet en waai                                                           

as die donker  doodsengel om jou draai                                     

Vaarwel my hond en vriend    

 

                                                                                                   Willie beetge 

mombakkie demokrassie

Mombakkie demokrasie

Dis asof die tyd agter n mombakkie skuil terwyl my land in Rommel vervuil

Die munisipaliteit sit op dik stoele terwyl my dorp lê in riool poele

die ligte gaan af as eskom uit kool uit draf

dit is ons basis met ‘n pop wat skree rasis

steve se go figure en die pop hoor go niger

‘n landie breuk weer reg voor Nkandla se deur

Dit is asof die president agter ‘n mombakkie skuil as hy sy siel veruil

Langs Nkandla se deur lê ‘n moerse polisie geweer

Die klonkie se voete steeds kaal sy vel op sy kop is vaal

Maar by Nkandla se deur le ‘n belasting beursie  ge-skeur

Met sy hoed in die hand langs die robot se kant

Staan ‘n man sonder kos of ‘n van

Hy vra vir ‘n sent die nare stinkende vent

Maar by Nkandla se deur lê ‘n polisie geweer

Malema steel die grond sy maagie is rond

Hy skree jy moet betaal maar dis al wat hy  behaal

Sy oorpak is rooi nooit uitgetooi

Ag shame hy wil leer hoe om die boere te steur.

Maar by Nkandla se deur is niks wat gebeur

, landie wat staan ‘n pop wat vergaan

Steve skree go figure wat de moer is figure

Vra zuma  esh it is much biggar

Waar gaan ons heen met rasisme wat om ons reën

As ons sing swem jannie swem is dit rasisties

As ons sing swem Sibusiso swem is dit intimidasie

Sink huise met water sluise

Dit is dan reg solank eff vir dit veg

Maar by Nkandla se deur lê belasting ver-skeur

En as malema skree betaal word zuma kop sommer vaal

Mombakkies hondebakkies Datsun bakkies

Sinkhuisies, blikhuisies geenhuisies

Ag tog waar gaan ons heen hoe gaan ons ween

Ons sal lewe ons sal sterwe

Voor ons land lê in skerwe

Willie beetge 12/11/2014